Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 当 [4] => 初 [5] => 聚 [6] => 散 [7] => 。 [8] => 便 [9] => 唤 [10] => 作 [11] => 、 [12] => 无 [13] => 由 [14] => 再 [15] => 逢 [16] => 伊 [17] => 面 [18] => 。 [19] => 近 [20] => 日 [21] => 来 [22] => 、 [23] => 不 [24] => 期 [25] => 而 [26] => 会 [27] => 重 [28] => 欢 [29] => 宴 [30] => 。 [31] => 向 [32] => 尊 [33] => 前 [34] => 、 [35] => 闲 [36] => 暇 [37] => 里 [38] => , [39] => 敛 [40] => 著 [41] => 眉 [42] => 儿 [43] => 长 [44] => 叹 [45] => 。 [46] => 惹 [47] => 起 [48] => 旧 [49] => 愁 [50] => 无 [51] => 限 [52] => 。 [53] => [54] => < [55] => / [56] => p [57] => > [58] => < [59] => p [60] => > [61] => 盈 [62] => 盈 [63] => 泪 [64] => 眼 [65] => 。 [66] => 漫 [67] => 向 [68] => 我 [69] => 耳 [70] => 边 [71] => , [72] => 作 [73] => 万 [74] => 般 [75] => 幽 [76] => 怨 [77] => 。 [78] => 奈 [79] => 你 [80] => 自 [81] => 家 [82] => 心 [83] => 下 [84] => , [85] => 有 [86] => 事 [87] => 难 [88] => 见 [89] => 。 [90] => 待 [91] => 信 [92] => 真 [93] => 个 [94] => , [95] => 恁 [96] => 别 [97] => 无 [98] => 萦 [99] => 绊 [100] => 。 [101] => 不 [102] => 免 [103] => 收 [104] => 心 [105] => , [106] => 共 [107] => 伊 [108] => 长 [109] => 远 [110] => 。 [111] => < [112] => / [113] => p [114] => > ) Array ( [0] => 秋 [1] => 夜 [2] => 月 [3] => · [4] => 当 [5] => 初 [6] => 聚 [7] => 散 ) 秋夜月·当初聚散-柳永宋代-橙子学习网

《秋夜月·当初聚散》拼音版

宋代柳永

qiuyeyue··dangchujusan

dangchujusan便bianhuanzuowuyouzaifengyimianjinrilaibuqierhuizhonghuanyanxiangzunqianxianxialilianzhumeierchangtanreqijiuchouwuxian yingyingleiyanmanxiangwoerbianzuowanbanyouyuannainizijiaxinxiayoushinanjiandaixinzhengerenbiewuyingbanbumianshouxingongyichangyuan

柳永简介

宋代·柳永的简介

柳永

柳永,(约987年—约1053年)北宋著名词人,婉约派代表人物。汉族,崇安(今福建武夷山)人,原名三变,字景庄,后改名永,字耆卿,排行第七,又称柳七。宋仁宗朝进士,官至屯田员外郎,故世称柳屯田。他自称“奉旨填词柳三变”,以毕生精力作词,并以“白衣卿相”自诩。其词多描绘城市风光和歌妓生活,尤长于抒写羁旅行役之情,创作慢词独多。铺叙刻画,情景交融,语言通俗,音律谐婉,在当时流传极其广泛,人称“凡有井水饮处,皆能歌柳词”,婉约派最具代表性的人物之一,对宋词的发展有重大影响,代表作 《雨霖铃》《八声甘州》。

...〔► 柳永的诗(182篇)