Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 佳 [4] => 景 [5] => 留 [6] => 心 [7] => 惯 [8] => 。 [9] => 况 [10] => 少 [11] => 年 [12] => 彼 [13] => 此 [14] => , [15] => 风 [16] => 情 [17] => 非 [18] => 浅 [19] => 。 [20] => 有 [21] => 笙 [22] => 歌 [23] => 巷 [24] => 陌 [25] => , [26] => 绮 [27] => 罗 [28] => 庭 [29] => 院 [30] => 。 [31] => 倾 [32] => 城 [33] => 巧 [34] => 笑 [35] => 如 [36] => 花 [37] => 面 [38] => 。 [39] => 恣 [40] => 雅 [41] => 态 [42] => 、 [43] => 明 [44] => 眸 [45] => 回 [46] => 美 [47] => 盼 [48] => 。 [49] => 同 [50] => 心 [51] => 绾 [52] => 。 [53] => 算 [54] => 国 [55] => 艳 [56] => 仙 [57] => 材 [58] => , [59] => 翻 [60] => 恨 [61] => 相 [62] => 逢 [63] => 晚 [64] => 。 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > [69] => < [70] => p [71] => > [72] => 缱 [73] => 绻 [74] => 。 [75] => 洞 [76] => 房 [77] => 悄 [78] => 悄 [79] => , [80] => 绣 [81] => 被 [82] => 重 [83] => 重 [84] => , [85] => 夜 [86] => 永 [87] => 欢 [88] => 余 [89] => , [90] => 共 [91] => 有 [92] => 海 [93] => 约 [94] => 山 [95] => 盟 [96] => , [97] => 记 [98] => 得 [99] => 翠 [100] => 云 [101] => 偷 [102] => 翦 [103] => 。 [104] => 和 [105] => 鸣 [106] => 彩 [107] => 凤 [108] => 于 [109] => 飞 [110] => 燕 [111] => 。 [112] => 间 [113] => 柳 [114] => 径 [115] => 花 [116] => 阴 [117] => 携 [118] => 手 [119] => 遍 [120] => 。 [121] => 情 [122] => 眷 [123] => 恋 [124] => 。 [125] => 向 [126] => 其 [127] => 间 [128] => 、 [129] => 密 [130] => 约 [131] => 轻 [132] => 怜 [133] => 事 [134] => 何 [135] => 限 [136] => 。 [137] => 忍 [138] => 聚 [139] => 散 [140] => 。 [141] => 况 [142] => 已 [143] => 结 [144] => 深 [145] => 深 [146] => 愿 [147] => 。 [148] => 愿 [149] => 人 [150] => 间 [151] => 天 [152] => 上 [153] => , [154] => 暮 [155] => 云 [156] => 朝 [157] => 雨 [158] => 长 [159] => 相 [160] => 见 [161] => 。 [162] => < [163] => / [164] => p [165] => > ) Array ( [0] => 洞 [1] => 仙 [2] => 歌 [3] => ( [4] => 中 [5] => 吕 [6] => 调 [7] => ) )
宋代·柳永的简介
柳永,(约987年—约1053年)北宋著名词人,婉约派代表人物。汉族,崇安(今福建武夷山)人,原名三变,字景庄,后改名永,字耆卿,排行第七,又称柳七。宋仁宗朝进士,官至屯田员外郎,故世称柳屯田。他自称“奉旨填词柳三变”,以毕生精力作词,并以“白衣卿相”自诩。其词多描绘城市风光和歌妓生活,尤长于抒写羁旅行役之情,创作慢词独多。铺叙刻画,情景交融,语言通俗,音律谐婉,在当时流传极其广泛,人称“凡有井水饮处,皆能歌柳词”,婉约派最具代表性的人物之一,对宋词的发展有重大影响,代表作 《雨霖铃》《八声甘州》。
...〔► 柳永的诗(182篇)〕