Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 丝 [4] => 雨 [5] => 如 [6] => 尘 [7] => 云 [8] => 著 [9] => 水 [10] => , [11] => 嫣 [12] => 香 [13] => 碎 [14] => 拾 [15] => 吴 [16] => 宫 [17] => 。 [18] => 百 [19] => 花 [20] => 冷 [21] => 暖 [22] => 避 [23] => 东 [24] => 风 [25] => 。 [26] => 酷 [27] => 怜 [28] => 娇 [29] => 易 [30] => 散 [31] => , [32] => 燕 [33] => 子 [34] => 学 [35] => 偎 [36] => 红 [37] => 。 [38] => < [39] => / [40] => p [41] => > [42] => < [43] => p [44] => > [45] => 人 [46] => 说 [47] => 病 [48] => 宜 [49] => 随 [50] => 月 [51] => 减 [52] => , [53] => 恹 [54] => 恹 [55] => 却 [56] => 与 [57] => 春 [58] => 同 [59] => 。 [60] => 可 [61] => 能 [62] => 留 [63] => 蝶 [64] => 抱 [65] => 花 [66] => 丛 [67] => 。 [68] => 不 [69] => 成 [70] => 双 [71] => 梦 [72] => 影 [73] => , [74] => 翻 [75] => 笑 [76] => 杏 [77] => 梁 [78] => 空 [79] => 。 [80] => < [81] => / [82] => p [83] => > ) Array ( [0] => 临 [1] => 江 [2] => 仙 [3] => · [4] => 丝 [5] => 雨 [6] => 如 [7] => 尘 [8] => 云 [9] => 著 [10] => 水 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕