Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 石 [4] => 洞 [5] => 云 [6] => 房 [7] => 袅 [8] => 四 [9] => 垂 [10] => , [11] => 群 [12] => 峰 [13] => 环 [14] => 拱 [15] => 路 [16] => 逶 [17] => 迤 [18] => 。 [19] => 侧 [20] => 身 [21] => 岩 [22] => 壑 [23] => 盘 [24] => 蜗 [25] => 近 [26] => , [27] => 骋 [28] => 目 [29] => 乾 [30] => 坤 [31] => 过 [32] => 鸟 [33] => 知 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 隐 [43] => 约 [44] => 楼 [45] => 台 [46] => 浮 [47] => 海 [48] => 市 [49] => , [50] => 霏 [51] => 微 [52] => 泉 [53] => 树 [54] => 泻 [55] => 天 [56] => 池 [57] => 。 [58] => 兴 [59] => 来 [60] => 不 [61] => 尽 [62] => 磨 [63] => 崖 [64] => 纪 [65] => , [66] => 高 [67] => 阁 [68] => 凭 [69] => 虚 [70] => 纵 [71] => 所 [72] => 思 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 游 [1] => 杨 [2] => 历 [3] => 岩 [4] => [5] => 其 [6] => 二 )
明代·王弘诲的简介
(1542—?)明广东琼州定安人,字少传,号忠铭。嘉靖四十四年进士。选庶吉士,官至南京礼部尚书。初释褐,值海瑞廷杖下诏狱,力调护之。张居正当国,作《火树篇》、《春雪歌》以讽。有《天池草》、《尚友堂稿》。
...〔► 王弘诲的诗(11篇)〕