Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 妙 [4] => 玄 [5] => 易 [6] => 解 [7] => , [8] => 心 [9] => 意 [10] => 难 [11] => 善 [12] => 。 [13] => 穷 [14] => 究 [15] => 如 [16] => 何 [17] => 长 [18] => 便 [19] => 。 [20] => 牢 [21] => 捉 [22] => 牢 [23] => 擒 [24] => , [25] => 争 [26] => 奈 [27] => 马 [28] => 猿 [29] => 跳 [30] => 健 [31] => 。 [32] => 十 [33] => 二 [34] => 时 [35] => 中 [36] => 返 [37] => 倒 [38] => , [39] => 斗 [40] => 唆 [41] => 人 [42] => 、 [43] => 生 [44] => 情 [45] => 起 [46] => 念 [47] => 。 [48] => 当 [49] => 发 [50] => 愿 [51] => , [52] => 便 [53] => 至 [54] => 死 [55] => 来 [56] => 来 [57] => , [58] => 与 [59] => 他 [60] => 征 [61] => 战 [62] => 。 [63] => 饶 [64] => 你 [65] => 十 [66] => 分 [67] => 颠 [68] => 傻 [69] => , [70] => 却 [71] => 怎 [72] => 禁 [73] => , [74] => 坚 [75] => 志 [76] => 专 [77] => 专 [78] => 锻 [79] => 炼 [80] => 。 [81] => 达 [82] => 悟 [83] => 知 [84] => 空 [85] => , [86] => 自 [87] => 是 [88] => 内 [89] => 观 [90] => 不 [91] => 见 [92] => 。 [93] => 才 [94] => 方 [95] => 生 [96] => 育 [97] => 天 [98] => 地 [99] => , [100] => 药 [101] => 炉 [102] => 中 [103] => 、 [104] => 日 [105] => 月 [106] => 运 [107] => 转 [108] => 。 [109] => 常 [110] => 清 [111] => 静 [112] => , [113] => 圣 [114] => 功 [115] => 生 [116] => , [117] => 神 [118] => 明 [119] => 出 [120] => 现 [121] => 。 [122] => < [123] => / [124] => p [125] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 赠 [5] => 曹 [6] => 八 [7] => 先 [8] => 生 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕