Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 独 [4] => 自 [5] => 固 [6] => 。 [7] => 修 [8] => 园 [9] => 圃 [10] => 。 [11] => 踏 [12] => 畦 [13] => 踏 [14] => 垅 [15] => , [16] => 即 [17] => 非 [18] => 行 [19] => 步 [20] => 。 [21] => 把 [22] => 玉 [23] => 炉 [24] => 、 [25] => 倒 [26] => 卷 [27] => 灵 [28] => 波 [29] => , [30] => 又 [31] => 何 [32] => 曾 [33] => 手 [34] => 举 [35] => 。 [36] => 浇 [37] => 灌 [38] => 频 [39] => , [40] => 芽 [41] => 甲 [42] => 吐 [43] => 。 [44] => 渐 [45] => 渐 [46] => 馨 [47] => 香 [48] => , [49] => 满 [50] => 园 [51] => 堪 [52] => 睹 [53] => 。 [54] => 蕊 [55] => 珠 [56] => 宫 [57] => 、 [58] => 迸 [59] => 出 [60] => 霞 [61] => 光 [62] => , [63] => 效 [64] => 神 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 清 [1] => 心 [2] => 镜 [3] => [4] => 内 [5] => 修 [6] => 圃 [7] => 赠 [8] => 徐 [9] => 先 [10] => 生 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕