Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 重 [4] => 阳 [5] => 师 [6] => 父 [7] => , [8] => 预 [9] => 指 [10] => 南 [11] => 京 [12] => 。 [13] => 果 [14] => 然 [15] => 得 [16] => 赴 [17] => 蓬 [18] => 瀛 [19] => 。 [20] => 四 [21] => 假 [22] => 凡 [23] => 躯 [24] => 弃 [25] => 下 [26] => , [27] => 真 [28] => 性 [29] => 超 [30] => 升 [31] => 。 [32] => * [33] => 仪 [34] => 桥 [35] => 边 [36] => 出 [37] => 现 [38] => , [39] => 劝 [40] => 臧 [41] => 公 [42] => 、 [43] => 早 [44] => 做 [45] => 修 [46] => 行 [47] => 。 [48] => 垂 [49] => 教 [50] => 语 [51] => , [52] => 遮 [53] => 性 [54] => 命 [55] => 事 [56] => 大 [57] => , [58] => 名 [59] => 利 [60] => 休 [61] => 争 [62] => 。 [63] => 更 [64] => 有 [65] => 登 [66] => 州 [67] => 大 [68] => 薛 [69] => , [70] => 在 [71] => 终 [72] => 南 [73] => 一 [74] => 遇 [75] => , [76] => 端 [77] => 的 [78] => 分 [79] => 明 [80] => 。 [81] => 刘 [82] => 蒋 [83] => 张 [84] => 翁 [85] => 得 [86] => 药 [87] => , [88] => 身 [89] => 体 [90] => 康 [91] => 宁 [92] => 。 [93] => 昆 [94] => 明 [95] => 池 [96] => 西 [97] => 人 [98] => 见 [99] => , [100] => 向 [101] => 空 [102] => 中 [103] => 、 [104] => 舞 [105] => 袖 [106] => 轻 [107] => 轻 [108] => 。 [109] => 因 [110] => 得 [111] => 道 [112] => , [113] => 做 [114] => 神 [115] => 仙 [116] => , [117] => 久 [118] => 视 [119] => 长 [120] => 生 [121] => 。 [122] => < [123] => / [124] => p [125] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 重 [5] => 阳 [6] => 真 [7] => 人 [8] => 升 [9] => 霞 [10] => 之 [11] => 后 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕