Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 休 [4] => 夸 [5] => 富 [6] => 贵 [7] => , [8] => 莫 [9] => 骋 [10] => 荣 [11] => 华 [12] => 。 [13] => 无 [14] => 常 [15] => 事 [16] => 紧 [17] => 堪 [18] => 嗟 [19] => 。 [20] => 休 [21] => 学 [22] => 云 [23] => 阳 [24] => 朱 [25] => 判 [26] => , [27] => 利 [28] => 锁 [29] => 名 [30] => 枷 [31] => 。 [32] => 好 [33] => 继 [34] => 风 [35] => 仙 [36] => 悟 [37] => 道 [38] => , [39] => 弃 [40] => 家 [41] => 缘 [42] => 、 [43] => 仙 [44] => 路 [45] => 无 [46] => 差 [47] => 。 [48] => 长 [49] => 久 [50] => 志 [51] => , [52] => 炼 [53] => 凡 [54] => 心 [55] => 似 [56] => 玉 [57] => 绝 [58] => 尽 [59] => 纤 [60] => 瑕 [61] => 。 [62] => 度 [63] => 日 [64] => 唯 [65] => 凭 [66] => 乞 [67] => 化 [68] => , [69] => 憨 [70] => 憨 [71] => 地 [72] => , [73] => 逍 [74] => 遥 [75] => 云 [76] => 水 [77] => 生 [78] => 涯 [79] => 。 [80] => 常 [81] => 处 [82] => 常 [83] => 清 [84] => 常 [85] => 静 [86] => , [87] => 常 [88] => 有 [89] => 黄 [90] => 芽 [91] => 。 [92] => 无 [93] => 中 [94] => 功 [95] => 成 [96] => 九 [97] => 转 [98] => , [99] => 现 [100] => 胎 [101] => 仙 [102] => 、 [103] => 手 [104] => 掌 [105] => 灵 [106] => 砂 [107] => 。 [108] => 恁 [109] => 时 [110] => 节 [111] => , [112] => 与 [113] => 山 [114] => 侗 [115] => , [116] => 同 [117] => 步 [118] => 烟 [119] => 霞 [120] => 。 [121] => < [122] => / [123] => p [124] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 赠 [5] => 宋 [6] => 先 [7] => 生 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕