Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 堪 [4] => 嗟 [5] => 夫 [6] => 妇 [7] => , [8] => 错 [9] => 了 [10] => 良 [11] => 因 [12] => 。 [13] => 当 [14] => 元 [15] => 未 [16] => 结 [17] => 婚 [18] => 姻 [19] => 。 [20] => 各 [21] => 自 [22] => 人 [23] => 家 [24] => 儿 [25] => 女 [26] => , [27] => 并 [28] => 没 [29] => 亲 [30] => 亲 [31] => 。 [32] => 都 [33] => 缘 [34] => 媒 [35] => 妁 [36] => 配 [37] => 偶 [38] => , [39] => 贪 [40] => * [41] => 欲 [42] => 、 [43] => 败 [44] => 坏 [45] => 精 [46] => 神 [47] => 。 [48] => 求 [49] => 后 [50] => 嗣 [51] => , [52] => 得 [53] => 成 [54] => 群 [55] => 成 [56] => 队 [57] => , [58] => 不 [59] => 肯 [60] => 抽 [61] => 身 [62] => 。 [63] => 终 [64] => 日 [65] => 恋 [66] => 儿 [67] => 恋 [68] => 女 [69] => , [70] => 岂 [71] => 思 [72] => 量 [73] => , [74] => 咫 [75] => 尺 [76] => 失 [77] => 脚 [78] => 沈 [79] => 沦 [80] => 。 [81] => 身 [82] => 喂 [83] => 蛆 [84] => 虫 [85] => , [86] => 骸 [87] => 骨 [88] => 化 [89] => 做 [90] => 微 [91] => 尘 [92] => 。 [93] => 若 [94] => 悟 [95] => 如 [96] => 斯 [97] => 冤 [98] => 苦 [99] => , [100] => 便 [101] => 回 [102] => 头 [103] => 、 [104] => 保 [105] => 养 [106] => 天 [107] => 真 [108] => 。 [109] => 神 [110] => 光 [111] => 灿 [112] => , [113] => 向 [114] => 蓬 [115] => 瀛 [116] => , [117] => 赏 [118] => 玩 [119] => 长 [120] => 春 [121] => 。 [122] => < [123] => / [124] => p [125] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 劝 [5] => 道 [6] => 友 ) 满庭芳 劝道友-马钰元代-橙子学习网

《满庭芳 劝道友》拼音版

元代马钰

mantingfang quandaoyou

kanjiefufucuoliaoliangyindangyuanweijiehunyingezirenjiaernvbingmeiqinqinduyuanmeishuopeioutanyubaihuaijingshenqiuhousidechengqunchengduibukenchoushenzhongrilianerliannvqisiliangzhichishijiaoshenlunshenweiquchonghaiguhuazuoweichenruowurusiyuanku便bianhuitoubaoyangtianzhenshenguangcanxiangpengyingshangwanchangchun

马钰简介

元代·马钰的简介

马钰

凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。

...〔► 马钰的诗(278篇)