Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 重 [4] => 遇 [5] => 风 [6] => 仙 [7] => , [8] => 重 [9] => 增 [10] => 开 [11] => 悟 [12] => , [13] => 一 [14] => 心 [15] => 专 [16] => 做 [17] => 痴 [18] => 愚 [19] => 。 [20] => 掀 [21] => 髯 [22] => 势 [23] => 已 [24] => , [25] => 且 [26] => 恁 [27] => 嘴 [28] => 庐 [29] => 都 [30] => 。 [31] => 罢 [32] => 了 [33] => 高 [34] => 谈 [35] => 阔 [36] => 论 [37] => , [38] => 疏 [39] => 笔 [40] => 砚 [41] => 、 [42] => 不 [43] => 讲 [44] => 经 [45] => 书 [46] => 。 [47] => 从 [48] => 今 [49] => 后 [50] => , [51] => 孤 [52] => 云 [53] => 野 [54] => 鹤 [55] => , [56] => * [57] => 食 [58] => 更 [59] => 鹑 [60] => 裾 [61] => 。 [62] => 寒 [63] => 来 [64] => 求 [65] => 纸 [66] => 布 [67] => , [68] => 忻 [69] => 来 [70] => 歌 [71] => 舞 [72] => , [73] => 饥 [74] => 觅 [75] => 残 [76] => 馀 [77] => 。 [78] => 似 [79] => 孤 [80] => 舟 [81] => 不 [82] => 系 [83] => , [84] => 有 [85] => 甚 [86] => 程 [87] => 途 [88] => 。 [89] => 自 [90] => 在 [91] => 逍 [92] => 遥 [93] => 坦 [94] => 荡 [95] => , [96] => 更 [97] => 无 [98] => 著 [99] => 、 [100] => 无 [101] => 染 [102] => 无 [103] => 拘 [104] => 。 [105] => 人 [106] => 来 [107] => 问 [108] => , [109] => 看 [110] => 予 [111] => 活 [112] => 计 [113] => , [114] => 何 [115] => 必 [116] => 更 [117] => 询 [118] => 予 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 重 [5] => 遇 [6] => 吟 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕