Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 风 [4] => 仙 [5] => 同 [6] => 我 [7] => 蓬 [8] => 莱 [9] => 宴 [10] => 。 [11] => □ [12] => 玩 [13] => 蓬 [14] => 莱 [15] => 清 [16] => 浅 [17] => 。 [18] => 海 [19] => 市 [20] => 蓬 [21] => 莱 [22] => 出 [23] => 现 [24] => 。 [25] => 虎 [26] => 啸 [27] => 蓬 [28] => 莱 [29] => 苑 [30] => 。 [31] => 龙 [32] => 吟 [33] => 蟠 [34] => 绕 [35] => 蓬 [36] => 莱 [37] => 殿 [38] => 。 [39] => 鹤 [40] => 驭 [41] => 蓬 [42] => 莱 [43] => 凤 [44] => 辇 [45] => 。 [46] => 丹 [47] => 显 [48] => 蓬 [49] => 莱 [50] => 九 [51] => 转 [52] => 。 [53] => 堪 [54] => 应 [55] => 蓬 [56] => 莱 [57] => 选 [58] => 。 [59] => < [60] => / [61] => p [62] => > ) Array ( [0] => 桃 [1] => 源 [2] => 忆 [3] => 故 [4] => 人 [5] => [6] => 重 [7] => 阳 [8] => 师 [9] => 父 [10] => 相 [11] => 引 [12] => 登 [13] => 蓬 [14] => 莱 [15] => 阁 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕