Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 圭 [4] => 烂 [5] => 饮 [6] => 。 [7] => 后 [8] => 玄 [9] => 机 [10] => 宜 [11] => 再 [12] => 审 [13] => 。 [14] => 上 [15] => 田 [16] => 田 [17] => 。 [18] => 了 [19] => 真 [20] => 功 [21] => 得 [22] => 自 [23] => 然 [24] => 。 [25] => 中 [26] => 莲 [27] => 绽 [28] => 。 [29] => 是 [30] => 为 [31] => 仙 [32] => 无 [33] => 失 [34] => 陷 [35] => 。 [36] => 了 [37] => 心 [38] => 休 [39] => 。 [40] => 继 [41] => 海 [42] => 蟾 [43] => 的 [44] => 祖 [45] => 刘 [46] => 。 [47] => < [48] => / [49] => p [50] => > ) Array ( [0] => 金 [1] => 莲 [2] => 出 [3] => 玉 [4] => 花 [5] => [6] => 赠 [7] => 刘 [8] => 同 [9] => 监 [10] => [11] => 拆 [12] => 刀 [13] => 字 [14] => 起 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕