Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 谭 [4] => 马 [5] => 丘 [6] => 刘 [7] => 四 [8] => 绝 [9] => 。 [10] => 好 [11] => 弱 [12] => 各 [13] => 无 [14] => 分 [15] => 别 [16] => 。 [17] => 因 [18] => 遇 [19] => 别 [20] => 东 [21] => 牟 [22] => , [23] => 故 [24] => 访 [25] => 西 [26] => 秦 [27] => 养 [28] => 拙 [29] => 。 [30] => 养 [31] => 拙 [32] => 。 [33] => 养 [34] => 拙 [35] => 。 [36] => 直 [37] => 要 [38] => 清 [39] => 贫 [40] => 做 [41] => 彻 [42] => 。 [43] => < [44] => / [45] => p [46] => > ) Array ( [0] => 无 [1] => 梦 [2] => 令 [3] => · [4] => 谭 [5] => 马 [6] => 丘 [7] => 刘 [8] => 四 [9] => 绝 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕