Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 舍 [4] => 了 [5] => 荣 [6] => 华 [7] => 物 [8] => 外 [9] => 居 [10] => 。 [11] => 的 [12] => 端 [13] => 妙 [14] => 处 [15] => 用 [16] => 功 [17] => 夫 [18] => 。 [19] => 坎 [20] => 离 [21] => 宫 [22] => 内 [23] => 弄 [24] => 清 [25] => 虚 [26] => 。 [27] => 猛 [28] => 虎 [29] => 口 [30] => 中 [31] => 调 [32] => 玉 [33] => 齿 [34] => , [35] => 骊 [36] => 龙 [37] => 颔 [38] => 下 [39] => 夺 [40] => 神 [41] => 珠 [42] => 。 [43] => 这 [44] => 般 [45] => 手 [46] => 段 [47] => 称 [48] => 吾 [49] => 徒 [50] => 。 [51] => < [52] => / [53] => p [54] => > ) Array ( [0] => 玩 [1] => 丹 [2] => 砂 [3] => [4] => 赠 [5] => 阎 [6] => 先 [7] => 生 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕