Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 山 [4] => 侗 [5] => 五 [6] => 愿 [7] => 报 [8] => 师 [9] => 恩 [10] => 。 [11] => 酒 [12] => 色 [13] => 气 [14] => 财 [15] => 誓 [16] => 不 [17] => 侵 [18] => 。 [19] => 便 [20] => 把 [21] => 日 [22] => 乌 [23] => 先 [24] => 赶 [25] => 退 [26] => , [27] => 次 [28] => 将 [29] => 月 [30] => 兔 [31] => 更 [32] => 牢 [33] => 擒 [34] => 。 [35] => 月 [36] => 轮 [37] => 重 [38] => 显 [39] => 无 [40] => 圆 [41] => 缺 [42] => , [43] => 日 [44] => 色 [45] => 增 [46] => 辉 [47] => 没 [48] => 缩 [49] => 沉 [50] => 。 [51] => 功 [52] => 满 [53] => 丹 [54] => 成 [55] => 何 [56] => 处 [57] => 去 [58] => , [59] => 得 [60] => 超 [61] => 云 [62] => 汉 [63] => 绝 [64] => 阳 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 十 [1] => 报 [2] => 恩 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕