Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 漠 [4] => 。 [5] => 洗 [6] => 涤 [7] => 蓬 [8] => 莱 [9] => 阁 [10] => 。 [11] => 蓬 [12] => 莱 [13] => 阁 [14] => 。 [15] => 浮 [16] => 动 [17] => , [18] => 撼 [19] => 摇 [20] => 琼 [21] => 廓 [22] => 。 [23] => 炉 [24] => 炼 [25] => 丹 [26] => 阳 [27] => 药 [28] => 。 [29] => 镇 [30] => 日 [31] => 精 [32] => 神 [33] => 恶 [34] => 。 [35] => 精 [36] => 神 [37] => 恶 [38] => 。 [39] => 钰 [40] => 得 [41] => 诀 [42] => , [43] => 无 [44] => 堕 [45] => 落 [46] => 。 [47] => < [48] => / [49] => p [50] => > ) Array ( [0] => 蓬 [1] => 莱 [2] => 阁 [3] => [4] => 俗 [5] => 秦 [6] => 楼 [7] => [8] => 月 [9] => 藏 [10] => 头 [11] => [12] => 继 [13] => 重 [14] => 阳 [15] => 韵 [16] => [17] => 攒 [18] => 三 [19] => 拆 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕