Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 丘 [4] => 刘 [5] => 谭 [6] => 马 [7] => , [8] => 四 [9] => 个 [10] => 小 [11] => 鲜 [12] => 。 [13] => 蒙 [14] => 师 [15] => 钓 [16] => 出 [17] => 深 [18] => 渊 [19] => 。 [20] => 到 [21] => 岸 [22] => 才 [23] => 方 [24] => 磨 [25] => 琢 [26] => , [27] => 取 [28] => 火 [29] => 搜 [30] => 烟 [31] => 。 [32] => 餐 [33] => 柴 [34] => 痛 [35] => 如 [36] => 割 [37] => 切 [38] => , [39] => 炼 [40] => 顽 [41] => 心 [42] => 、 [43] => 有 [44] => 似 [45] => 油 [46] => 煎 [47] => 。 [48] => 唬 [49] => 得 [50] => * [51] => , [52] => 便 [53] => 常 [54] => 常 [55] => 屏 [56] => 气 [57] => , [58] => 似 [59] => 不 [60] => 能 [61] => 言 [62] => 。 [63] => 万 [64] => 种 [65] => 千 [66] => 般 [67] => 锻 [68] => 炼 [69] => , [70] => 赖 [71] => 予 [72] => 懑 [73] => , [74] => 各 [75] => 各 [76] => 志 [77] => 确 [78] => 心 [79] => 坚 [80] => 。 [81] => 苦 [82] => 处 [83] => 曾 [84] => 经 [85] => 乐 [86] => 处 [87] => , [88] => 退 [89] => 步 [90] => 争 [91] => 先 [92] => 。 [93] => 惟 [94] => 恐 [95] => 猿 [96] => 颠 [97] => 马 [98] => 劣 [99] => , [100] => 见 [101] => 人 [102] => 人 [103] => 、 [104] => 父 [105] => 母 [106] => 如 [107] => 然 [108] => 。 [109] => 常 [110] => 忍 [111] => 辱 [112] => , [113] => 处 [114] => 无 [115] => 为 [116] => 清 [117] => 静 [118] => , [119] => 谨 [120] => 谨 [121] => 修 [122] => 仙 [123] => 。 [124] => < [125] => / [126] => p [127] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 蒙 [5] => 师 [6] => 父 [7] => 训 [8] => 诲 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕