Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 思 [4] => 微 [5] => 妙 [6] => , [7] => 想 [8] => 尘 [9] => 缘 [10] => 。 [11] => 两 [12] => 般 [13] => 搜 [14] => 索 [15] => 要 [16] => 精 [17] => 研 [18] => 。 [19] => 但 [20] => 知 [21] => 空 [22] => , [23] => 向 [24] => 道 [25] => 坚 [26] => 。 [27] => 心 [28] => 清 [29] => 净 [30] => , [31] => 意 [32] => 通 [33] => 玄 [34] => 。 [35] => 自 [36] => 然 [37] => 知 [38] => 道 [39] => 没 [40] => 言 [41] => 传 [42] => 。 [43] => 达 [44] => 无 [45] => 为 [46] => , [47] => 作 [48] => 大 [49] => 仙 [50] => 。 [51] => < [52] => / [53] => p [54] => > ) Array ( [0] => 养 [1] => 家 [2] => 苦 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕