Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 争 [4] => 名 [5] => 竞 [6] => 利 [7] => , [8] => 恰 [9] => 似 [10] => 围 [11] => 棋 [12] => 。 [13] => 至 [14] => 於 [15] => 谈 [16] => 笑 [17] => 存 [18] => 机 [19] => 。 [20] => 口 [21] => 幸 [22] => 相 [23] => 谩 [24] => , [25] => 有 [26] => 若 [27] => 蜜 [28] => 里 [29] => 藏 [30] => 砒 [31] => 。 [32] => 见 [33] => 他 [34] => 有 [35] => 些 [36] => 活 [37] => 路 [38] => , [39] => 向 [40] => 前 [41] => 侵 [42] => 、 [43] => 更 [44] => 没 [45] => 慈 [46] => 悲 [47] => 。 [48] => 夸 [49] => 好 [50] => 手 [51] => , [52] => 起 [53] => 贪 [54] => 心 [55] => 不 [56] => 顾 [57] => , [58] => 自 [59] => 底 [60] => 先 [61] => 危 [62] => 。 [63] => 深 [64] => 类 [65] => 孙 [66] => 庞 [67] => 斗 [68] => 智 [69] => , [70] => 忘 [71] => 仁 [72] => 义 [73] => , [74] => 惟 [75] => 凭 [76] => 巧 [77] => 诈 [78] => * [79] => * [80] => 。 [81] => 终 [82] => 日 [83] => 相 [84] => 征 [85] => 相 [86] => 战 [87] => , [88] => 无 [89] => 暂 [90] => 闲 [91] => 时 [92] => 。 [93] => 常 [94] => 存 [95] => 杀 [96] => 心 [97] => 打 [98] => 劫 [99] => , [100] => 往 [101] => 来 [102] => 觅 [103] => 、 [104] => 须 [105] => 要 [106] => 便 [107] => 宜 [108] => 。 [109] => 一 [110] => 著 [111] => 错 [112] => , [113] => 似 [114] => 无 [115] => 常 [116] => 限 [117] => 至 [118] => , [119] => 扁 [120] => 鹊 [121] => 难 [122] => 医 [123] => 。 [124] => < [125] => / [126] => p [127] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 看 [5] => 围 [6] => 棋 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕