Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 六 [4] => 出 [5] => 飘 [6] => ? [7] => , [8] => 万 [9] => 峰 [10] => 耸 [11] => 翠 [12] => 。 [13] => 琼 [14] => 花 [15] => 陨 [16] => 地 [17] => 风 [18] => 吹 [19] => 起 [20] => 。 [21] => 穿 [22] => 帘 [23] => 透 [24] => 幕 [25] => 逞 [26] => 逍 [27] => 遥 [28] => , [29] => 人 [30] => 前 [31] => 故 [32] => 要 [33] => 呈 [34] => 祥 [35] => 瑞 [36] => 。 [37] => 渔 [38] => 父 [39] => 莎 [40] => 披 [41] => , [42] => 子 [43] => 猷 [44] => 兴 [45] => 至 [46] => 。 [47] => 高 [48] => 阳 [49] => 酒 [50] => 价 [51] => 重 [52] => 增 [53] => 贵 [54] => 。 [55] => 万 [56] => 民 [57] => 何 [58] => 事 [59] => 有 [60] => 馀 [61] => 欢 [62] => , [63] => 来 [64] => 年 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 踏 [1] => 云 [2] => 行 [3] => · [4] => 六 [5] => 出 [6] => 飘 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕