Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 同 [4] => 流 [5] => 相 [6] => 聚 [7] => , [8] => 递 [9] => 相 [10] => 觉 [11] => 察 [12] => 。 [13] => 须 [14] => 当 [15] => 外 [16] => 搜 [17] => 内 [18] => 恻 [19] => 。 [20] => 斗 [21] => 做 [22] => 修 [23] => 行 [24] => , [25] => 有 [26] => 若 [27] => 争 [28] => 头 [29] => 竞 [30] => 角 [31] => 。 [32] => 见 [33] => 贤 [34] => 思 [35] => 齐 [36] => 休 [37] => 妒 [38] => , [39] => 把 [40] => 神 [41] => 珠 [42] => 、 [43] => 时 [44] => 时 [45] => 擦 [46] => 抹 [47] => 。 [48] => 如 [49] => 开 [50] => 悟 [51] => , [52] => 便 [53] => 宜 [54] => 乎 [55] => 先 [56] => 觉 [57] => , [58] => 觉 [59] => 乎 [60] => 后 [61] => 觉 [62] => 。 [63] => 更 [64] => 且 [65] => 听 [66] => 予 [67] => 重 [68] => 劝 [69] => , [70] => 论 [71] => 修 [72] => 行 [73] => 全 [74] => 在 [75] => , [76] => 无 [77] => 为 [78] => 绝 [79] => 学 [80] => 。 [81] => 莫 [82] => 使 [83] => 尘 [84] => 缘 [85] => 间 [86] => 隔 [87] => , [88] => 本 [89] => 来 [90] => 素 [91] => 朴 [92] => 。 [93] => 净 [94] => 清 [95] => 能 [96] => 分 [97] => 真 [98] => 假 [99] => , [100] => 自 [101] => 然 [102] => 明 [103] => 、 [104] => 道 [105] => 非 [106] => 遥 [107] => 邈 [108] => 。 [109] => 功 [110] => 夫 [111] => 到 [112] => 达 [113] => 幽 [114] => 微 [115] => , [116] => 神 [117] => 仙 [118] => 掌 [119] => 握 [120] => 。 [121] => < [122] => / [123] => p [124] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 赠 [5] => 武 [6] => 功 [7] => 薛 [8] => 先 [9] => 生 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕