Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 祖 [4] => 住 [5] => 云 [6] => 阳 [7] => , [8] => 嵯 [9] => 峨 [10] => 山 [11] => 下 [12] => 。 [13] => 自 [14] => 来 [15] => 生 [16] => 计 [17] => 之 [18] => 乎 [19] => 者 [20] => 。 [21] => 却 [22] => 因 [23] => 唐 [24] => 末 [25] => 去 [26] => 东 [27] => 牟 [28] => , [29] => 到 [30] => 今 [31] => 三 [32] => 百 [33] => 馀 [34] => 年 [35] => 也 [36] => 。 [37] => < [38] => / [39] => p [40] => > [41] => < [42] => p [43] => > [44] => 数 [45] => 世 [46] => 哀 [47] => 荣 [48] => , [49] => 不 [50] => 堪 [51] => 重 [52] => 话 [53] => 。 [54] => 我 [55] => 今 [56] => 因 [57] => 遇 [58] => 家 [59] => 缘 [60] => 舍 [61] => 。 [62] => 水 [63] => 云 [64] => 游 [65] => 历 [66] => 入 [67] => 潼 [68] => 关 [69] => , [70] => 超 [71] => 然 [72] => 显 [73] => 个 [74] => 还 [75] => 乡 [76] => 马 [77] => 。 [78] => < [79] => / [80] => p [81] => > ) Array ( [0] => 踏 [1] => 云 [2] => 行 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕