Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 语 [4] => 阑 [5] => 壮 [6] => 气 [7] => 欲 [8] => 消 [9] => 磨 [10] => , [11] => 奈 [12] => 此 [13] => 青 [14] => 灯 [15] => 永 [16] => 夜 [17] => 何 [18] => 。 [19] => 壁 [20] => 上 [21] => 取 [22] => 琴 [23] => 弹 [24] => 一 [25] => 曲 [26] => , [27] => 不 [28] => 知 [29] => 天 [30] => 外 [31] => 落 [32] => 银 [33] => 河 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > ) Array ( [0] => 莫 [1] => 春 [2] => 山 [3] => 家 [4] => 二 [5] => 首 [6] => [7] => 其 [8] => 二 )
金朝·麻九畴的简介
(1183—1232)易州人,初名文纯,字知几。幼颖悟,善草书,能诗,号神童。弱冠入太学,有文名。博通《五经》,尤长于《易》、《春秋》。宣宗兴定末,试开封府,词赋得第二名,经义居魁首,廷试,以误落第。后以荐赐进士,授太常寺太祝,迁应奉翰林文字。天兴元年,避兵确山,为蒙古兵所俘,病死广平。
...〔► 麻九畴的诗(33篇)〕