Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 临 [4] => 淄 [5] => 佳 [6] => 丽 [7] => 地 [8] => , [9] => 年 [10] => 少 [11] => 习 [12] => 名 [13] => 倡 [14] => 。 [15] => 似 [16] => 笑 [17] => 唇 [18] => 朱 [19] => 动 [20] => , [21] => 非 [22] => 愁 [23] => 眉 [24] => 翠 [25] => 扬 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 掩 [35] => 抑 [36] => 随 [37] => 竽 [38] => 转 [39] => , [40] => 和 [41] => 柔 [42] => 会 [43] => 瑟 [44] => 张 [45] => 。 [46] => 轻 [47] => 扇 [48] => 屡 [49] => 回 [50] => 指 [51] => , [52] => 飞 [53] => 尘 [54] => 亟 [55] => 绕 [56] => 梁 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 寄 [66] => 言 [67] => 诸 [68] => 葛 [69] => 相 [70] => , [71] => 此 [72] => 曲 [73] => 作 [74] => 难 [75] => 忘 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 梁 [1] => 南 [2] => 吟 )
南北朝·陆琼的简介
(537—586)南朝陈吴郡吴人,字伯玉。幼聪慧,能诗善弈,号为神童。武帝永定中,州举秀才。文帝天嘉中,以文学累迁尚书殿中郎,深为赏识。宣帝太建中,为给事黄门侍郎,转中庶子,领大著作,撰国史。后主即位,官至吏部尚书。以详练谱牒,号为称职。暮年思避权要,谢病不视事。尚清俭,俸禄尽散宗族。有集。
...〔► 陆琼的诗(6篇)〕