Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 长 [4] => 相 [5] => 思 [6] => 。 [7] => 久 [8] => 离 [9] => 别 [10] => 。 [11] => 一 [12] => 罢 [13] => 鸳 [14] => 文 [15] => 绮 [16] => 荐 [17] => 绝 [18] => 。 [19] => 鸿 [20] => 已 [21] => 去 [22] => 。 [23] => 柳 [24] => 堪 [25] => 结 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 室 [35] => 冷 [36] => 镜 [37] => 疑 [38] => 冰 [39] => 。 [40] => 庭 [41] => 幽 [42] => 花 [43] => 似 [44] => 雪 [45] => 。 [46] => 容 [47] => 貌 [48] => 朝 [49] => 朝 [50] => 改 [51] => 。 [52] => 书 [53] => 字 [54] => 看 [55] => 看 [56] => 灭 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 长 [1] => 相 [2] => 思 ) 长相思-陆琼南北朝-橙子学习网
首页 > 诗文 > 长相思 > 拼音版

《长相思》拼音版

南北朝陆琼

changxiangsi

changxiangsijiulibieyibayuanwenqijianjue鸿hongyiquliukanjieshilengjingyibingtingyouhuasixuerongmaochaochaogaishuzikankanmie

陆琼简介

南北朝·陆琼的简介

陆琼

(537—586)南朝陈吴郡吴人,字伯玉。幼聪慧,能诗善弈,号为神童。武帝永定中,州举秀才。文帝天嘉中,以文学累迁尚书殿中郎,深为赏识。宣帝太建中,为给事黄门侍郎,转中庶子,领大著作,撰国史。后主即位,官至吏部尚书。以详练谱牒,号为称职。暮年思避权要,谢病不视事。尚清俭,俸禄尽散宗族。有集。

...〔► 陆琼的诗(6篇)