Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 西 [4] => 风 [5] => 几 [6] => 弄 [7] => 冰 [8] => 肌 [9] => 彻 [10] => , [11] => 玲 [12] => 珑 [13] => 晶 [14] => 枕 [15] => 愁 [16] => 双 [17] => 设 [18] => 。 [19] => 时 [20] => 节 [21] => 是 [22] => 重 [23] => 阳 [24] => , [25] => 菊 [26] => 花 [27] => 牵 [28] => 恨 [29] => 长 [30] => 。 [31] => < [32] => / [33] => p [34] => > [35] => < [36] => p [37] => > [38] => 鱼 [39] => 书 [40] => 经 [41] => 岁 [42] => 绝 [43] => , [44] => 烛 [45] => 泪 [46] => 流 [47] => 残 [48] => 月 [49] => 。 [50] => 梦 [51] => 也 [52] => 不 [53] => 分 [54] => 明 [55] => , [56] => 远 [57] => 山 [58] => 云 [59] => 乱 [60] => 横 [61] => 。 [62] => < [63] => / [64] => p [65] => > ) Array ( [0] => 菩 [1] => 萨 [2] => 蛮 [3] => · [4] => 秋 [5] => 闺 )
清代·徐灿的简介
徐灿(约1618-1698),字湘苹,又字明深、明霞,号深明,又号紫言(竹字头)。江南吴县(今苏州市西南)人。明末清初女词人、诗人、书画家,为“蕉园五子”之一。光禄丞徐子懋女,弘文院大学士海宁陈之遴继妻。从夫宦游,封一品夫人。工诗,尤长于词学。她的词多抒发故国之思、兴亡之感。又善属文、精书画、所画仕女设色淡雅、笔法古秀、工净有度、得北宋人法,晚年画水墨观音、间作花草。著有《拙政园诗馀》三卷,诗集《拙政园诗集》二卷,凡诗二百四十六首,今皆存。
...〔► 徐灿的诗(7篇)〕