Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 夜 [4] => 雨 [5] => 做 [6] => 成 [7] => 秋 [8] => , [9] => 恰 [10] => 上 [11] => 心 [12] => 头 [13] => 。 [14] => 教 [15] => 他 [16] => 珍 [17] => 重 [18] => 护 [19] => 风 [20] => 流 [21] => 。 [22] => 端 [23] => 的 [24] => 为 [25] => 谁 [26] => 添 [27] => 病 [28] => 也 [29] => , [30] => 更 [31] => 为 [32] => 谁 [33] => 羞 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 密 [43] => 意 [44] => 未 [45] => 曾 [46] => 休 [47] => , [48] => 密 [49] => 愿 [50] => 难 [51] => 酬 [52] => 。 [53] => 珠 [54] => 帘 [55] => 四 [56] => 卷 [57] => 月 [58] => 当 [59] => 楼 [60] => 。 [61] => 暗 [62] => 忆 [63] => 欢 [64] => 期 [65] => 真 [66] => 似 [67] => 梦 [68] => , [69] => 梦 [70] => 也 [71] => 须 [72] => 留 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 浪 [1] => 淘 [2] => 沙 [3] => · [4] => 夜 [5] => 雨 [6] => 做 [7] => 成 [8] => 秋 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕