Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 握 [4] => 手 [5] => 西 [6] => 风 [7] => 泪 [8] => 不 [9] => 干 [10] => , [11] => 年 [12] => 来 [13] => 多 [14] => 在 [15] => 别 [16] => 离 [17] => 间 [18] => 。 [19] => 遥 [20] => 知 [21] => 独 [22] => 听 [23] => 灯 [24] => 前 [25] => 雨 [26] => , [27] => 转 [28] => 忆 [29] => 同 [30] => 看 [31] => 雪 [32] => 后 [33] => 山 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 凭 [43] => 寄 [44] => 语 [45] => , [46] => 劝 [47] => 加 [48] => 餐 [49] => 。 [50] => 桂 [51] => 花 [52] => 时 [53] => 节 [54] => 约 [55] => 重 [56] => 还 [57] => 。 [58] => 分 [59] => 明 [60] => 小 [61] => 像 [62] => 沉 [63] => 香 [64] => 缕 [65] => , [66] => 一 [67] => 片 [68] => 伤 [69] => 心 [70] => 欲 [71] => 画 [72] => 难 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 于 [1] => 中 [2] => 好 [3] => · [4] => 握 [5] => 手 [6] => 西 [7] => 风 [8] => 泪 [9] => 不 [10] => 干 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕