Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 困 [4] => 花 [5] => 压 [6] => 蕊 [7] => 丝 [8] => 丝 [9] => 雨 [10] => , [11] => 不 [12] => 堪 [13] => 只 [14] => 共 [15] => 愁 [16] => 人 [17] => 语 [18] => 。 [19] => 斗 [20] => 帐 [21] => 抱 [22] => 春 [23] => 寒 [24] => , [25] => 梦 [26] => 中 [27] => 何 [28] => 处 [29] => 山 [30] => 。 [31] => < [32] => / [33] => p [34] => > [35] => < [36] => p [37] => > [38] => 卷 [39] => 帘 [40] => 风 [41] => 意 [42] => 恶 [43] => , [44] => 泪 [45] => 与 [46] => 残 [47] => 红 [48] => 落 [49] => 。 [50] => 羡 [51] => 煞 [52] => 是 [53] => 杨 [54] => 花 [55] => , [56] => 输 [57] => 它 [58] => 先 [59] => 到 [60] => 家 [61] => 。 [62] => < [63] => / [64] => p [65] => > ) Array ( [0] => 菩 [1] => 萨 [2] => 蛮 [3] => · [4] => 春 [5] => 闺 )
清代·徐灿的简介
徐灿(约1618-1698),字湘苹,又字明深、明霞,号深明,又号紫言(竹字头)。江南吴县(今苏州市西南)人。明末清初女词人、诗人、书画家,为“蕉园五子”之一。光禄丞徐子懋女,弘文院大学士海宁陈之遴继妻。从夫宦游,封一品夫人。工诗,尤长于词学。她的词多抒发故国之思、兴亡之感。又善属文、精书画、所画仕女设色淡雅、笔法古秀、工净有度、得北宋人法,晚年画水墨观音、间作花草。著有《拙政园诗馀》三卷,诗集《拙政园诗集》二卷,凡诗二百四十六首,今皆存。
...〔► 徐灿的诗(7篇)〕