Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 无 [4] => 恙 [5] => 桃 [6] => 花 [7] => , [8] => 依 [9] => 然 [10] => 燕 [11] => 子 [12] => , [13] => 春 [14] => 景 [15] => 多 [16] => 别 [17] => 。 [18] => 前 [19] => 度 [20] => 刘 [21] => 郎 [22] => , [23] => 重 [24] => 来 [25] => 江 [26] => 令 [27] => , [28] => 往 [29] => 事 [30] => 何 [31] => 堪 [32] => 说 [33] => 。 [34] => 逝 [35] => 水 [36] => 残 [37] => 阳 [38] => , [39] => 龙 [40] => 归 [41] => 剑 [42] => 杳 [43] => , [44] => 多 [45] => 少 [46] => 英 [47] => 雄 [48] => 泪 [49] => 血 [50] => 。 [51] => 千 [52] => 古 [53] => 恨 [54] => 、 [55] => 河 [56] => 山 [57] => 如 [58] => 许 [59] => , [60] => 豪 [61] => 华 [62] => 一 [63] => 瞬 [64] => 抛 [65] => 撇 [66] => 。 [67] => < [68] => / [69] => p [70] => > [71] => < [72] => p [73] => > [74] => 白 [75] => 玉 [76] => 楼 [77] => 前 [78] => , [79] => 黄 [80] => 金 [81] => 台 [82] => 畔 [83] => , [84] => 夜 [85] => 夜 [86] => 只 [87] => 留 [88] => 明 [89] => 月 [90] => 。 [91] => 休 [92] => 笑 [93] => 垂 [94] => 杨 [95] => , [96] => 而 [97] => 今 [98] => 金 [99] => 尽 [100] => , [101] => 秾 [102] => 李 [103] => 还 [104] => 消 [105] => 歇 [106] => 。 [107] => 世 [108] => 事 [109] => 流 [110] => 云 [111] => , [112] => 人 [113] => 生 [114] => 飞 [115] => 絮 [116] => , [117] => 都 [118] => 付 [119] => 断 [120] => 猿 [121] => 悲 [122] => 咽 [123] => 。 [124] => 西 [125] => 山 [126] => 在 [127] => 、 [128] => 愁 [129] => 容 [130] => 惨 [131] => 黛 [132] => , [133] => 如 [134] => 共 [135] => 人 [136] => 凄 [137] => 切 [138] => 。 [139] => < [140] => / [141] => p [142] => > ) Array ( [0] => 永 [1] => 遇 [2] => 乐 [3] => · [4] => 舟 [5] => 中 [6] => 感 [7] => 旧 )
清代·徐灿的简介
徐灿(约1618-1698),字湘苹,又字明深、明霞,号深明,又号紫言(竹字头)。江南吴县(今苏州市西南)人。明末清初女词人、诗人、书画家,为“蕉园五子”之一。光禄丞徐子懋女,弘文院大学士海宁陈之遴继妻。从夫宦游,封一品夫人。工诗,尤长于词学。她的词多抒发故国之思、兴亡之感。又善属文、精书画、所画仕女设色淡雅、笔法古秀、工净有度、得北宋人法,晚年画水墨观音、间作花草。著有《拙政园诗馀》三卷,诗集《拙政园诗集》二卷,凡诗二百四十六首,今皆存。
...〔► 徐灿的诗(7篇)〕