Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 锦 [4] => 样 [5] => 年 [6] => 华 [7] => 水 [8] => 样 [9] => 流 [10] => , [11] => 鲛 [12] => 珠 [13] => 迸 [14] => 落 [15] => 更 [16] => 难 [17] => 收 [18] => 。 [19] => 病 [20] => 余 [21] => 常 [22] => 是 [23] => 怯 [24] => 梳 [25] => 头 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 一 [35] => 径 [36] => 绿 [37] => 云 [38] => 修 [39] => 竹 [40] => 怨 [41] => , [42] => 半 [43] => 窗 [44] => 红 [45] => 日 [46] => 落 [47] => 花 [48] => 愁 [49] => 。 [50] => 愔 [51] => 愔 [52] => 只 [53] => 是 [54] => 下 [55] => 帘 [56] => 钩 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 浣 [1] => 溪 [2] => 沙 [3] => · [4] => 锦 [5] => 样 [6] => 年 [7] => 华 [8] => 水 [9] => 样 [10] => 流 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕