Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 一 [4] => 寸 [5] => 横 [6] => 波 [7] => 惹 [8] => 春 [9] => 留 [10] => , [11] => 何 [12] => 止 [13] => 最 [14] => 宜 [15] => 秋 [16] => 。 [17] => 妆 [18] => 残 [19] => 粉 [20] => 薄 [21] => , [22] => 矜 [23] => 严 [24] => 消 [25] => 尽 [26] => , [27] => 只 [28] => 有 [29] => 温 [30] => 柔 [31] => 。 [32] => < [33] => / [34] => p [35] => > [36] => < [37] => p [38] => > [39] => 当 [40] => 时 [41] => 底 [42] => 事 [43] => 匆 [44] => 匆 [45] => 去 [46] => ? [47] => 悔 [48] => 不 [49] => 载 [50] => 扁 [51] => 舟 [52] => 。 [53] => 分 [54] => 明 [55] => 记 [56] => 得 [57] => , [58] => 吹 [59] => 花 [60] => 小 [61] => 径 [62] => , [63] => 听 [64] => 雨 [65] => 高 [66] => 楼 [67] => 。 [68] => < [69] => / [70] => p [71] => > ) Array ( [0] => 眼 [1] => 儿 [2] => 媚 [3] => · [4] => 一 [5] => 寸 [6] => 横 [7] => 波 [8] => 惹 [9] => 春 [10] => 留 )
清代·厉鹗的简介
厉鹗(1692-1752),字太鸿,又字雄飞,号樊榭、南湖花隐等,钱塘(今浙江杭州)人,清代文学家,浙西词派中坚人物。康熙五十九年举人,屡试进士不第。家贫,性孤峭。乾隆初举鸿博,报罢。性耽闻静,爱山水,尤工诗馀,擅南宋诸家之胜。著有《宋诗纪事》、《樊榭山房集》等。
...〔► 厉鹗的诗(9篇)〕