Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 鸳 [4] => 瓦 [5] => 已 [6] => 新 [7] => 霜 [8] => , [9] => 欲 [10] => 寄 [11] => 寒 [12] => 衣 [13] => 转 [14] => 自 [15] => 伤 [16] => 。 [17] => 见 [18] => 说 [19] => 征 [20] => 夫 [21] => 容 [22] => 易 [23] => 瘦 [24] => , [25] => 端 [26] => 相 [27] => 。 [28] => 梦 [29] => 里 [30] => 回 [31] => 时 [32] => 仔 [33] => 细 [34] => 量 [35] => 。 [36] => < [37] => / [38] => p [39] => > [40] => < [41] => p [42] => > [43] => 支 [44] => 枕 [45] => 怯 [46] => 空 [47] => 房 [48] => , [49] => 且 [50] => 拭 [51] => 清 [52] => 砧 [53] => 就 [54] => 月 [55] => 光 [56] => 。 [57] => 已 [58] => 是 [59] => 深 [60] => 秋 [61] => 兼 [62] => 独 [63] => 夜 [64] => , [65] => 凄 [66] => 凉 [67] => 。 [68] => 月 [69] => 到 [70] => 西 [71] => 南 [72] => 更 [73] => 断 [74] => 肠 [75] => 。 [76] => < [77] => / [78] => p [79] => > ) Array ( [0] => 南 [1] => 乡 [2] => 子 [3] => · [4] => 捣 [5] => 衣 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕