Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 藕 [4] => 风 [5] => 轻 [6] => , [7] => 莲 [8] => 露 [9] => 冷 [10] => , [11] => 断 [12] => 虹 [13] => 收 [14] => , [15] => 正 [16] => 红 [17] => 窗 [18] => 、 [19] => 初 [20] => 上 [21] => 帘 [22] => 钩 [23] => 。 [24] => 田 [25] => 田 [26] => 翠 [27] => 盖 [28] => , [29] => 趁 [30] => 斜 [31] => 阳 [32] => 鱼 [33] => 浪 [34] => 香 [35] => 浮 [36] => 。 [37] => 此 [38] => 时 [39] => 画 [40] => 阁 [41] => 垂 [42] => 杨 [43] => 岸 [44] => , [45] => 睡 [46] => 起 [47] => 梳 [48] => 头 [49] => 。 [50] => < [51] => / [52] => p [53] => > [54] => < [55] => p [56] => > [57] => 旧 [58] => 游 [59] => 踪 [60] => , [61] => 招 [62] => 提 [63] => 路 [64] => , [65] => 重 [66] => 到 [67] => 处 [68] => , [69] => 满 [70] => 离 [71] => 忧 [72] => 。 [73] => 想 [74] => 芙 [75] => 蓉 [76] => 湖 [77] => 上 [78] => 悠 [79] => 悠 [80] => 。 [81] => 红 [82] => 衣 [83] => 狼 [84] => 藉 [85] => , [86] => 卧 [87] => 看 [88] => 桃 [89] => 叶 [90] => 送 [91] => 兰 [92] => 舟 [93] => 。 [94] => 午 [95] => 风 [96] => 吹 [97] => 断 [98] => 江 [99] => 南 [100] => 梦 [101] => , [102] => 梦 [103] => 里 [104] => 菱 [105] => 讴 [106] => 。 [107] => < [108] => / [109] => p [110] => > ) Array ( [0] => 金 [1] => 人 [2] => 捧 [3] => 露 [4] => 盘 [5] => · [6] => 净 [7] => 业 [8] => 寺 [9] => 观 [10] => 莲 [11] => 有 [12] => 怀 [13] => 荪 [14] => 友 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕