Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 水 [4] => 抱 [5] => 孤 [6] => 城 [7] => , [8] => 云 [9] => 开 [10] => 远 [11] => 戍 [12] => , [13] => 垂 [14] => 柳 [15] => 点 [16] => 点 [17] => 栖 [18] => 鸦 [19] => 。 [20] => 晚 [21] => 潮 [22] => 初 [23] => 落 [24] => , [25] => 残 [26] => 日 [27] => 漾 [28] => 平 [29] => 沙 [30] => 。 [31] => 白 [32] => 鸟 [33] => 悠 [34] => 悠 [35] => 自 [36] => 去 [37] => , [38] => 汀 [39] => 洲 [40] => 外 [41] => 、 [42] => 无 [43] => 限 [44] => 蒹 [45] => 葭 [46] => 。 [47] => 西 [48] => 风 [49] => 起 [50] => , [51] => 飞 [52] => 花 [53] => 如 [54] => 雪 [55] => , [56] => 冉 [57] => 冉 [58] => 去 [59] => 帆 [60] => 斜 [61] => 。 [62] => < [63] => / [64] => p [65] => > [66] => < [67] => p [68] => > [69] => 天 [70] => 涯 [71] => 、 [72] => 还 [73] => 忆 [74] => 旧 [75] => , [76] => 香 [77] => 尘 [78] => 随 [79] => 马 [80] => , [81] => 明 [82] => 月 [83] => 窥 [84] => 车 [85] => 。 [86] => 渐 [87] => 秋 [88] => 风 [89] => 镜 [90] => 里 [91] => , [92] => 暗 [93] => 换 [94] => 年 [95] => 华 [96] => 。 [97] => 纵 [98] => 使 [99] => 长 [100] => 条 [101] => 无 [102] => 恙 [103] => , [104] => 重 [105] => 来 [106] => 处 [107] => 、 [108] => 攀 [109] => 折 [110] => 堪 [111] => 嗟 [112] => 。 [113] => 人 [114] => 何 [115] => 许 [116] => , [117] => 朱 [118] => 楼 [119] => 一 [120] => 角 [121] => , [122] => 寂 [123] => 寞 [124] => 倚 [125] => 残 [126] => 霞 [127] => 。 [128] => < [129] => / [130] => p [131] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => · [4] => 水 [5] => 抱 [6] => 孤 [7] => 城 )
清代·王国维的简介
王国维(1877年—1927年),字伯隅、静安,号观堂、永观,汉族,浙江海宁盐官镇人。清末秀才。我国近现代在文学、美学、史学、哲学、古文字学、考古学等各方面成就卓著的学术巨子,国学大师。
...〔► 王国维的诗(61篇)〕