Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 谁 [4] => 道 [5] => 阴 [6] => 山 [7] => 行 [8] => 路 [9] => 难 [10] => 。 [11] => 风 [12] => 毛 [13] => 雨 [14] => 血 [15] => 万 [16] => 人 [17] => 欢 [18] => 。 [19] => 松 [20] => 梢 [21] => 露 [22] => 点 [23] => 沾 [24] => 鹰 [25] => 绁 [26] => , [27] => 芦 [28] => 叶 [29] => 溪 [30] => 深 [31] => 没 [32] => 马 [33] => 鞍 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 依 [43] => 树 [44] => 歇 [45] => , [46] => 映 [47] => 林 [48] => 看 [49] => 。 [50] => 黄 [51] => 羊 [52] => 高 [53] => 宴 [54] => 簇 [55] => 金 [56] => 盘 [57] => 。 [58] => 萧 [59] => 萧 [60] => 一 [61] => 夕 [62] => 霜 [63] => 风 [64] => 紧 [65] => , [66] => 却 [67] => 拥 [68] => 貂 [69] => 裘 [70] => 怨 [71] => 早 [72] => 寒 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 于 [1] => 中 [2] => 好 [3] => · [4] => 谁 [5] => 道 [6] => 阴 [7] => 山 [8] => 行 [9] => 路 [10] => 难 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕