Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 小 [4] => 筑 [5] => 依 [6] => 蒿 [7] => 里 [8] => , [9] => 高 [10] => 篇 [11] => 寄 [12] => 蓼 [13] => 莪 [14] => 。 [15] => 天 [16] => 空 [17] => 犹 [18] => 堕 [19] => 雪 [20] => , [21] => 垢 [22] => 苦 [23] => 不 [24] => 生 [25] => 萝 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 夜 [35] => 月 [36] => 呼 [37] => 山 [38] => 鬼 [39] => , [40] => 秋 [41] => 坟 [42] => 咽 [43] => 楚 [44] => 歌 [45] => 。 [46] => 近 [47] => 轩 [48] => 多 [49] => 古 [50] => 柏 [51] => , [52] => 攀 [53] => 折 [54] => 泪 [55] => 如 [56] => 何 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 题 [1] => 方 [2] => 子 [3] => 公 [4] => 蓼 [5] => 莪 [6] => 馆 ) 题方子公蓼莪馆-袁宏道明代-橙子学习网

《题方子公蓼莪馆》拼音版

明代袁宏道

tifangzigongliaoeguan

xiaozhuyihaoligaopianjiliaoetiankongyouduoxuegoukubushengluoyeyuehushanguiqiufenyanchugejinxuanduogubaipanzheleiruhe

袁宏道简介

明代·袁宏道的简介

袁宏道

袁宏道(1568~1610)明代文学家,字中郎,又字无学,号石公,又号六休。汉族,荆州公安(今属湖北公安)人。宏道在文学上反对“文必秦汉,诗必盛唐”的风气,提出“独抒性灵,不拘格套”的性灵说。与其兄袁宗道、弟袁中道并有才名,合称“公安三袁”。

...〔► 袁宏道的诗(29篇)