Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 白 [4] => 云 [5] => 送 [6] => 望 [7] => 转 [8] => 霏 [9] => 微 [10] => 。 [11] => 别 [12] => 径 [13] => 人 [14] => 间 [15] => 去 [16] => 不 [17] => 违 [18] => 。 [19] => 好 [20] => 逐 [21] => 桃 [22] => 花 [23] => 一 [24] => 片 [25] => 飞 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 阮 [35] => 郎 [36] => 归 [37] => 。 [38] => 莫 [39] => 问 [40] => 天 [41] => 台 [42] => 路 [43] => 是 [44] => 非 [45] => 。 [46] => < [47] => / [48] => p [49] => > ) Array ( [0] => 忆 [1] => 王 [2] => 孙 [3] => [4] => 蜂 [5] => 投 [6] => 窗 [7] => 纸 [8] => 掇 [9] => 遣 [10] => 飞 [11] => 去 [12] => 戏 [13] => 祝 [14] => 之 [15] => 寓 [16] => 意 )
明代·王夫之的简介
王夫之(1619年10月7日-1692年2月18日),字而农,号姜斋、又号夕堂,湖广衡州府衡阳县(今湖南衡阳)人。他与顾炎武、黄宗羲并称明清之际三大思想家。其著有《周易外传》、《黄书》、《尚书引义》、《永历实录》、《春秋世论》、《噩梦》、《读通鉴论》、《宋论》等书。王夫之自幼跟随自己的父兄读书,青年时期王夫之积极参加反清起义,晚年王夫之隐居于石船山,著书立传,自署船山病叟、南岳遗民,学者遂称之为船山先生。
...〔► 王夫之的诗(63篇)〕