Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 花 [4] => 影 [5] => 红 [6] => 摇 [7] => 帘 [8] => 缝 [9] => 。 [10] => 苔 [11] => 影 [12] => 绿 [13] => 浮 [14] => 波 [15] => 动 [16] => 。 [17] => 风 [18] => 雨 [19] => 霎 [20] => 时 [21] => 生 [22] => , [23] => 寒 [24] => 透 [25] => 碧 [26] => 纱 [27] => 烟 [28] => 重 [29] => 。 [30] => < [31] => / [32] => p [33] => > [34] => < [35] => p [36] => > [37] => 如 [38] => 梦 [39] => 。 [40] => 如 [41] => 梦 [42] => 。 [43] => 忒 [44] => 杀 [45] => 春 [46] => 光 [47] => 调 [48] => 弄 [49] => 。 [50] => < [51] => / [52] => p [53] => > ) Array ( [0] => 如 [1] => 梦 [2] => 令 [3] => [4] => 本 [5] => 意 [6] => 二 [7] => 首 [8] => [9] => 其 [10] => 一 )
明代·王夫之的简介
王夫之(1619年10月7日-1692年2月18日),字而农,号姜斋、又号夕堂,湖广衡州府衡阳县(今湖南衡阳)人。他与顾炎武、黄宗羲并称明清之际三大思想家。其著有《周易外传》、《黄书》、《尚书引义》、《永历实录》、《春秋世论》、《噩梦》、《读通鉴论》、《宋论》等书。王夫之自幼跟随自己的父兄读书,青年时期王夫之积极参加反清起义,晚年王夫之隐居于石船山,著书立传,自署船山病叟、南岳遗民,学者遂称之为船山先生。
...〔► 王夫之的诗(63篇)〕