Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 章 [4] => 江 [5] => 回 [6] => 合 [7] => 女 [8] => 墙 [9] => 低 [10] => , [11] => 不 [12] => 见 [13] => 行 [14] => 人 [15] => 但 [16] => 鸟 [17] => 啼 [18] => 。 [19] => 往 [20] => 日 [21] => 聊 [22] => 城 [23] => 谁 [24] => 射 [25] => 矢 [26] => , [27] => 至 [28] => 今 [29] => 函 [30] => 谷 [31] => 未 [32] => 封 [33] => 泥 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 风 [43] => 吹 [44] => 败 [45] => 叶 [46] => 沈 [47] => 沙 [48] => 砾 [49] => , [50] => 日 [51] => 落 [52] => 前 [53] => 营 [54] => 动 [55] => 鼓 [56] => 鼙 [57] => 。 [58] => 欲 [59] => 向 [60] => 郁 [61] => 孤 [62] => 台 [63] => 上 [64] => 望 [65] => , [66] => 乱 [67] => 云 [68] => 含 [69] => 雨 [70] => 草 [71] => 萋 [72] => 萋 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 虔 [1] => 州 )
明代·程可则的简介
(1624—1673)明末清初广东南海人,字周量,一字湟溱,号石臞。少时从学于陈邦彦。入清,顺治九年会试第一,被排挤不得与殿试。十年后,试授中书。历兵部郎中、桂林知府。广交游,以诗文名世,与王士禛等交好。有《海日堂集》等。
...〔► 程可则的诗(6篇)〕