Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 回 [4] => 舟 [5] => 转 [6] => 清 [7] => 澳 [8] => , [9] => 落 [10] => 日 [11] => 照 [12] => 前 [13] => 岑 [14] => 。 [15] => 水 [16] => 阔 [17] => 一 [18] => 帆 [19] => 远 [20] => , [21] => 云 [22] => 归 [23] => 众 [24] => 壑 [25] => 阴 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 虫 [35] => 声 [36] => 喧 [37] => 别 [38] => 浦 [39] => , [40] => 人 [41] => 语 [42] => 静 [43] => 空 [44] => 林 [45] => 。 [46] => 寂 [47] => 寞 [48] => 河 [49] => 干 [50] => 客 [51] => , [52] => 悠 [53] => 悠 [54] => 行 [55] => 路 [56] => 心 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 舟 [1] => 晚 )
明代·程可则的简介
(1624—1673)明末清初广东南海人,字周量,一字湟溱,号石臞。少时从学于陈邦彦。入清,顺治九年会试第一,被排挤不得与殿试。十年后,试授中书。历兵部郎中、桂林知府。广交游,以诗文名世,与王士禛等交好。有《海日堂集》等。
...〔► 程可则的诗(6篇)〕