Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 罗 [4] => 浮 [5] => 仙 [6] => 窟 [7] => 宅 [8] => , [9] => 四 [10] => 百 [11] => 玉 [12] => 芙 [13] => 蓉 [14] => 。 [15] => 吾 [16] => 子 [17] => 今 [18] => 归 [19] => 去 [20] => , [21] => 栖 [22] => 迟 [23] => 第 [24] => 几 [25] => 峰 [26] => ? [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 云 [35] => 霞 [36] => 天 [37] => 半 [38] => 落 [39] => , [40] => 鸾 [41] => 鹤 [42] => 夜 [43] => 深 [44] => 逢 [45] => 。 [46] => 何 [47] => 日 [48] => 携 [49] => 筇 [50] => 返 [51] => , [52] => 同 [53] => 看 [54] => 万 [55] => 壑 [56] => 松 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 送 [1] => 一 [2] => 灵 [3] => 上 [4] => 人 [5] => 归 [6] => 罗 [7] => 浮 )
明代·程可则的简介
(1624—1673)明末清初广东南海人,字周量,一字湟溱,号石臞。少时从学于陈邦彦。入清,顺治九年会试第一,被排挤不得与殿试。十年后,试授中书。历兵部郎中、桂林知府。广交游,以诗文名世,与王士禛等交好。有《海日堂集》等。
...〔► 程可则的诗(6篇)〕