Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 春 [4] => 风 [5] => 吹 [6] => 酒 [7] => 杯 [8] => , [9] => 花 [10] => 鸟 [11] => 更 [12] => 相 [13] => 催 [14] => 。 [15] => 惜 [16] => 此 [17] => 留 [18] => 连 [19] => 坐 [20] => , [21] => 判 [22] => 成 [23] => 酩 [24] => 酊 [25] => 回 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 安 [35] => 能 [36] => 自 [37] => 结 [38] => 束 [39] => , [40] => 聊 [41] => 复 [42] => 共 [43] => 追 [44] => 陪 [45] => 。 [46] => 今 [47] => 日 [48] => 不 [49] => 为 [50] => 乐 [51] => , [52] => 流 [53] => 光 [54] => 去 [55] => 若 [56] => 颓 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 同 [1] => 士 [2] => 奇 [3] => 子 [4] => 云 [5] => 饮 )
明代·薛蕙的简介
薛蕙(1489~1539年),明朝大臣。祖居亳州城内薛家巷。年十二能诗。举正德九年进士,授刑部主事。谏武宗南巡,受杖夺俸。旋引疾归。起故官,改吏部,历考功郎中。正德十五年(1520年)薛蕙再次被起用,任吏部考功司郎中。嘉靖二年(1523年),朝中发生“大礼”之争,薛蕙撰写《为人后解》《为人后辨》等万言书上奏,反对皇上以生父为皇考,招致皇帝大怒,被捕押于镇抚司后赦出。嘉靖十八年(1539年),薛蕙担任春坊司直兼翰林检讨司,不久病死家中,享年五十,被追封为太常少卿。
...〔► 薛蕙的诗(23篇)〕