Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 北 [4] => 极 [5] => 关 [6] => 山 [7] => 阔 [8] => , [9] => 寒 [10] => 冬 [11] => 雨 [12] => 雪 [13] => 来 [14] => 。 [15] => 雾 [16] => 沈 [17] => 玄 [18] => 菟 [19] => 塞 [20] => , [21] => 风 [22] => 绕 [23] => 白 [24] => 龙 [25] => 堆 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 胡 [35] => 虏 [36] => 犹 [37] => 深 [38] => 入 [39] => , [40] => 征 [41] => 人 [42] => 且 [43] => 未 [44] => 回 [45] => 。 [46] => 遥 [47] => 思 [48] => 穆 [49] => 天 [50] => 子 [51] => , [52] => 黄 [53] => 竹 [54] => 有 [55] => 悲 [56] => 哀 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 雪 )
明代·薛蕙的简介
薛蕙(1489~1539年),明朝大臣。祖居亳州城内薛家巷。年十二能诗。举正德九年进士,授刑部主事。谏武宗南巡,受杖夺俸。旋引疾归。起故官,改吏部,历考功郎中。正德十五年(1520年)薛蕙再次被起用,任吏部考功司郎中。嘉靖二年(1523年),朝中发生“大礼”之争,薛蕙撰写《为人后解》《为人后辨》等万言书上奏,反对皇上以生父为皇考,招致皇帝大怒,被捕押于镇抚司后赦出。嘉靖十八年(1539年),薛蕙担任春坊司直兼翰林检讨司,不久病死家中,享年五十,被追封为太常少卿。
...〔► 薛蕙的诗(23篇)〕