Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 烽 [4] => 火 [5] => 城 [6] => 西 [7] => 猎 [8] => 骑 [9] => 微 [10] => , [11] => 南 [12] => 楼 [13] => 清 [14] => 暇 [15] => 霁 [16] => 霜 [17] => 威 [18] => 。 [19] => 稚 [20] => 歌 [21] => 出 [22] => 牧 [23] => 声 [24] => 新 [25] => 变 [26] => , [27] => 缓 [28] => 带 [29] => 临 [30] => 池 [31] => 色 [32] => 故 [33] => 飞 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 遂 [43] => 有 [44] => 锦 [45] => 溪 [46] => 来 [47] => 锦 [48] => 绣 [49] => , [50] => 遥 [51] => 传 [52] => 珠 [53] => 海 [54] => 尽 [55] => 珠 [56] => 玑 [57] => 。 [58] => 怀 [59] => 中 [60] => 纵 [61] => 有 [62] => 堪 [63] => 酬 [64] => 璧 [65] => , [66] => 不 [67] => 及 [68] => 君 [69] => 家 [70] => 玉 [71] => 案 [72] => 希 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 答 [1] => 张 [2] => 崌 [3] => 崃 [4] => 中 [5] => 丞 [6] => 二 [7] => 首 [8] => [9] => 其 [10] => 二 )
明代·王弘诲的简介
(1542—?)明广东琼州定安人,字少传,号忠铭。嘉靖四十四年进士。选庶吉士,官至南京礼部尚书。初释褐,值海瑞廷杖下诏狱,力调护之。张居正当国,作《火树篇》、《春雪歌》以讽。有《天池草》、《尚友堂稿》。
...〔► 王弘诲的诗(11篇)〕