Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 语 [4] => 燕 [5] => 鸣 [6] => 鸠 [7] => 白 [8] => 昼 [9] => 长 [10] => , [11] => 黄 [12] => 蜂 [13] => 紫 [14] => 蝶 [15] => 草 [16] => 花 [17] => 香 [18] => 。 [19] => 苍 [20] => 江 [21] => 依 [22] => 旧 [23] => 绕 [24] => 斜 [25] => 阳 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 泛 [35] => 水 [36] => 浮 [37] => 萍 [38] => 随 [39] => 处 [40] => 满 [41] => , [42] => 舞 [43] => 风 [44] => 轻 [45] => 絮 [46] => 霎 [47] => 时 [48] => 狂 [49] => 。 [50] => 清 [51] => 和 [52] => 院 [53] => 宇 [54] => 麦 [55] => 秋 [56] => 凉 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 浣 [1] => 溪 [2] => 沙 [3] => · [4] => 语 [5] => 燕 [6] => 鸣 [7] => 鸠 [8] => 白 [9] => 昼 [10] => 长 )
明代·刘基的简介
刘基(1311年7月1日-1375年5月16日)字伯温,谥曰文成,元末明初杰出的军事谋略家、政治家、文学家和思想家,明朝开国元勋,汉族,浙江文成南田(原属青田)人,故时人称他刘青田,明洪武三年(1370)封诚意伯,人们又称他刘诚意。武宗正德九年追赠太师,谥号文成,后人又称他刘文成、文成公。他以神机妙算、运筹帷幄著称于世。刘伯温是中国古代的一位传奇人物,至今在中国大陆、港澳台乃至东南亚、日韩等地仍有广泛深厚的民间影响力。
...〔► 刘基的诗(42篇)〕