Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 龙 [4] => 虎 [5] => 地 [6] => , [7] => 繁 [8] => 华 [9] => 六 [10] => 代 [11] => 犹 [12] => 记 [13] => 。 [14] => 红 [15] => 衣 [16] => 落 [17] => 尽 [18] => , [19] => 只 [20] => 洲 [21] => 前 [22] => , [23] => 一 [24] => 双 [25] => 鹭 [26] => 起 [27] => , [28] => 秦 [29] => 淮 [30] => 日 [31] => 夜 [32] => 向 [33] => 东 [34] => 流 [35] => , [36] => 澄 [37] => 江 [38] => 如 [39] => 练 [40] => 无 [41] => 际 [42] => 。 [43] => < [44] => / [45] => p [46] => > [47] => < [48] => p [49] => > [50] => 白 [51] => 门 [52] => 外 [53] => , [54] => 枯 [55] => 杙 [56] => 倚 [57] => , [58] => 楼 [59] => 船 [60] => 朽 [61] => 橛 [62] => 难 [63] => 系 [64] => 。 [65] => 石 [66] => 头 [67] => 城 [68] => 坏 [69] => , [70] => 有 [71] => 燕 [72] => 子 [73] => 衔 [74] => 泥 [75] => 故 [76] => 垒 [77] => 。 [78] => 倡 [79] => 家 [80] => 犹 [81] => 唱 [82] => 后 [83] => 庭 [84] => 花 [85] => , [86] => 清 [87] => 商 [88] => 子 [89] => 夜 [90] => 流 [91] => 水 [92] => 。 [93] => < [94] => / [95] => p [96] => > [97] => < [98] => p [99] => > [100] => 卖 [101] => 花 [102] => 声 [103] => 过 [104] => 春 [105] => 满 [106] => 市 [107] => 。 [108] => 闹 [109] => 红 [110] => 楼 [111] => , [112] => 烟 [113] => 月 [114] => 千 [115] => 里 [116] => 。 [117] => 春 [118] => 色 [119] => 岂 [120] => 关 [121] => 人 [122] => 世 [123] => 。 [124] => 野 [125] => 棠 [126] => 无 [127] => 主 [128] => , [129] => 流 [130] => 莺 [131] => 成 [132] => 对 [133] => , [134] => 街 [135] => 入 [136] => 临 [137] => 春 [138] => 故 [139] => 宫 [140] => 里 [141] => 。 [142] => < [143] => / [144] => p [145] => > ) Array ( [0] => 西 [1] => 河 [2] => · [3] => 金 [4] => 陵 [5] => 怀 [6] => 古 [7] => 次 [8] => 美 [9] => 成 [10] => 韵 )
明代·彭孙贻的简介
末清初浙江海盐人,字仲谋,一字羿仁。明拔贡生。父以守土死于赣州,奔走求遗骸,布衣蔬食二十余年。后家居不出。诗词均工。乡人私谥孝介先生。有《茗斋集》、《茗斋诗馀》等。
...〔► 彭孙贻的诗(1篇)〕