Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 昔 [4] => 年 [5] => 在 [6] => 俗 [7] => , [8] => 常 [9] => 用 [10] => 心 [11] => 机 [12] => 。 [13] => 挑 [14] => 生 [15] => 剜 [16] => 死 [17] => 为 [18] => 谁 [19] => 。 [20] => 欢 [21] => 喜 [22] => 冤 [23] => 家 [24] => , [25] => 惹 [26] => 得 [27] => 一 [28] => 向 [29] => 遇 [30] => 痴 [31] => 。 [32] => 恰 [33] => 如 [34] => 飞 [35] => 蛾 [36] => 投 [37] => 火 [38] => , [39] => 身 [40] => 焦 [41] => 烂 [42] => 、 [43] => 犹 [44] => 自 [45] => 迷 [46] => 迷 [47] => 。 [48] => 争 [49] => 些 [50] => 个 [51] => , [52] => 被 [53] => 儿 [54] => 孙 [55] => 妻 [56] => 妾 [57] => , [58] => 送 [59] => 了 [60] => 头 [61] => 皮 [62] => 。 [63] => 因 [64] => 遇 [65] => 风 [66] => 仙 [67] => 开 [68] => 悟 [69] => , [70] => 回 [71] => 光 [72] => 照 [73] => , [74] => 怨 [75] => 亲 [76] => 不 [77] => 可 [78] => 相 [79] => 随 [80] => 。 [81] => 尽 [82] => 是 [83] => 狼 [84] => 虫 [85] => 虎 [86] => 豹 [87] => , [88] => 蛇 [89] => 蝎 [90] => 狐 [91] => 狸 [92] => 。 [93] => 把 [94] => 似 [95] => 养 [96] => 他 [97] => 毒 [98] => 物 [99] => 。 [100] => 又 [101] => 何 [102] => 如 [103] => 、 [104] => 物 [105] => 外 [106] => 修 [107] => 持 [108] => 。 [109] => 功 [110] => 行 [111] => 满 [112] => , [113] => 跨 [114] => 云 [115] => 归 [116] => , [117] => 侍 [118] => 奉 [119] => 吾 [120] => 师 [121] => 。 [122] => < [123] => / [124] => p [125] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 自 [5] => 咏 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕