Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 炼 [4] => 到 [5] => 无 [6] => 心 [7] => 正 [8] => 用 [9] => 功 [10] => 。 [11] => 玉 [12] => 堂 [13] => 深 [14] => 处 [15] => 弄 [16] => 清 [17] => 风 [18] => 。 [19] => 倒 [20] => 颠 [21] => 颠 [22] => 倒 [23] => 结 [24] => 殷 [25] => 红 [26] => 。 [27] => 万 [28] => 派 [29] => 寒 [30] => 泉 [31] => 枯 [32] => 药 [33] => 鼎 [34] => , [35] => 一 [36] => 轮 [37] => 明 [38] => 月 [39] => 出 [40] => 圭 [41] => 峰 [42] => 。 [43] => 本 [44] => 来 [45] => 面 [46] => 目 [47] => 赴 [48] => 仙 [49] => 宫 [50] => 。 [51] => < [52] => / [53] => p [54] => > ) Array ( [0] => 玩 [1] => 丹 [2] => 砂 [3] => [4] => 赠 [5] => 清 [6] => 风 [7] => 散 [8] => 人 [9] => 明 [10] => 月 [11] => 散 [12] => 人 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕