Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 许 [4] => 我 [5] => 年 [6] => 时 [7] => 来 [8] => 入 [9] => 道 [10] => 。 [11] => 想 [12] => 贤 [13] => 家 [14] => 、 [15] => 心 [16] => 无 [17] => 虚 [18] => 矫 [19] => 。 [20] => 劝 [21] => 公 [22] => 早 [23] => 早 [24] => 家 [25] => 缘 [26] => 掉 [27] => 。 [28] => 稍 [29] => 稍 [30] => 迟 [31] => 迟 [32] => 、 [33] => 做 [34] => 出 [35] => 诸 [36] => 宫 [37] => 调 [38] => 。 [39] => 若 [40] => 肯 [41] => 回 [42] => 头 [43] => 保 [44] => 事 [45] => 好 [46] => 。 [47] => 乐 [48] => 清 [49] => 闲 [50] => 、 [51] => 持 [52] => 杯 [53] => 欢 [54] => 笑 [55] => 。 [56] => 抚 [57] => 琴 [58] => 月 [59] => 下 [60] => 沈 [61] => 香 [62] => 袅 [63] => 。 [64] => 搜 [65] => 获 [66] => 玄 [67] => 机 [68] => , [69] => 别 [70] => 有 [71] => 个 [72] => 金 [73] => 鸡 [74] => 叫 [75] => 。 [76] => < [77] => / [78] => p [79] => > ) Array ( [0] => 金 [1] => 鸡 [2] => 叫 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕